Vanochtend herhalen we het parcours naar Bweyeye: twee uur gehots met de jeep doorheen het woud van Nyungwe. Tot we Danasen, onze plaatselijke gids van gisterenavond, terugvinden. Wij hadden hem de opdracht toevertrouwd om voor ons een mooie partij amanieten te vinden, die we nodig hebben om achteraf het toxicologische onderzoek uit te voeren. Gezien we gisterenavond reeds 4 exemplaren van de amaniet aantroffen, hebben we er vertrouwen in dat het inzamelwerk succesvol zal zijn.
Terug aangekomen in het dorp, verschijnt Damascène met een mand voor de helft gevuld met paddenstoelen. Een snelle blik van onze mycoloog (paddenstoelendeskundige) bevestigt dat het effectief de amanieten zijn die we onderzoeken en in voldoende aantallen, een vijftiental individuen!
Tevreden besluit onze mycoloog Jérôme om de heuvels in de omgeving te doorkruisen om andere soorten op te sporen. Het vervolg van de enquête over de eetbaarheid van de amaniet laten we over aan de goede zorgen van Assoumpta. Het is namenlijk essentieel om de getuigenissen te analyseren...
Een jong meisje, Louise, is bereid om te demonstreren hoe zij deze paddenstoel klaarmaakt. We keren terug naar het dorp gevolgd door een hele rits lachende kinderen, en al snel nemen ze de beperkte ruimte van haar woning helemaal in.
Louise bevestigt de eerste getuigenissen: het vel (de cuticula) van het hoedje wordt eraf gehaald. Nadat alle velletjes van de paddenstoel geplukt zijn, wordt het in stukken gesneden vruchtvlees samen met andere groenten (tomaten, uien, ...) in water gekookt.
Assoumpta vraagt aan Louise waarom ze de paddenstoel ontvelt. Ze wil weten of het gaat om het vermijden van eventuele giftige stoffen die aanwezig zijn in de cuticula of voor andere redenen. Louise legt uit dat de reden is dat het vel plakkerig is, maar niet omwille van gif. Andere getuigenissen die Assoumpta aanhoorde spreken daarentegen van giftigheid en wel degelijk een geval van een familie van 4 personen die overleed na het verorberen van paddenstoelen. Maar er is geen bewijs dat deze amaniet daar de oorzaak van was. Het enige dat zeker is, is tenslotte, dat ze het vel verwijderen vooraleer de paddenstoel te koken!
In dit stadium kunnen we 3 hypothesen formuleren over de niet-toxiciteit van deze amaniet die behoort tot de familie ‘Phalloiders / marmorata’ waarvan de gifstoffen als dodelijk beschreven of geacht zijn:
- De inwoners zijn ‘imuun geworden’ en hun lichaam is in staat de gifstoffen in de paddenstoel af te breken;
- De gifstoffen zijn enkele aanwezig in het vel en de rest van de paddenstoel is eetbaar;
- Alle delen van deze amaniet zijn eetbaar.
Het mysterie van de amaniet is nog niet opgelost, maar de getuigenissen geven wel een indicatie voor de onderzoeksprocedure. De amanieten worden immers opgedeeld in 2 partijen: de ene met de volledige hoed van de paddenstoel intact, de andere groep met de hoed zonder vel. Deze twee partijen worden versneden en apart gedroogd voor de toxicologische analyse die voorzien is bij onze terugkeer.
De amaniet van Bweyeye heeft ons al zijn geheimen niet onthuld vandaag ...
Wordt vervolgd ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten