Na Bweyeye en Gishwati, onze 3e etappe: het Parc national des Volcans. Dit natuurpark in het noorden van Rwanda, langs de grens met de Democratische Republiek Congo en Oeganda werd opgericht in 1925 (toen Parc Albert) om de laatste berggorilla’s te beschermen.
Sinds de oprichting werd er onophoudelijk aan de grenzen van het natuurpark geknabbeld door landbouwers en veetelers, maar ook door de overheid (meermaals tot 1979) om het hoofd te kunnen bieden aan de snelle bevolkingsgroei en de teelt pyrethrum toe te laten. Van de 34.000 hectare uit 1960 schieten er vandaag nog 16.000 ha over, die onder Rwandese staatsbescherming staan.
 |
| De Karisimbi (4507 m), de hoogste piek in het Parc des Volcans. |
Het park is gekend voor zijn 5 uitgedoofde vulkanen, die behoren tot de Virungavulkaangordel (in totaal 8 vulkanen; in het Swahili betekent Virunga trouwens vulkaan). Ik som ze even op: de Karisimbi (4507 m), de Bisoke (3711 m), de Sabyinyo (3634 m), de Gahinga (3474 m) en de Muhabura (4127 m). Van de voet tot de top kan je vier verschillende vegetatieniveaus onderschijden: 1) het bamboebos (Yushania alpina) tussen de 2500 en 3200 m boven de zeespiegel; 2) de Hagenia-Hypericum-zone (3100-3500 m); 3) de Senecio-Lobelia-zone ( 3500-4200 m) tevens de boomgrens en 4) de Alpiene zone waar enkel nog grassen, korstmossen en mossen voorkomen.
De komende dagen blijven we op de flanken van deze vulkanen, op zoek naar eetbare paddenstoelen van het bergwoud. Opgepast voor de gorilla’s …
Geen opmerkingen:
Een reactie posten